Gáttaþefur – med sin stora näsa

Ellefti var Gáttaþefur
-aldrei fékk sá kvef,
og hafði þó svo hlálegt
og heljarstórt nef.

Hann ilm af laufabrauði
upp á heiðar fann,
og léttur, eins og reykur,
á lyktina rann.

Den elfte var Gáttaþefur, han som trots sin stora näsa aldrig blev förkyld. Han sniffade sig fram till laufabrödet, och han lätt som rök for fram på lukten.

237_Gattatefur_stor